Onverwachte, geweldige kansen!

Lieve familie en vrienden,

Eindelijk weer eens wat nieuws van mijn kant. Naar mijn oorspronkelijke plan had ik eigenlijk al thuis moeten zijn, echter ik ben nog steeds aan de andere kant van de wereld (een stuk verder zelfs!). Tijdens mijn vrijwilligerswerk had ik het zo naar mijn zin op Bali en bij GL, dat ik besloot bij GL te solliciteren. Uiteindelijk hebben ze een baan voor me gevonden! De afgelopen weken heb ik dus bij dezelfde organisatie gewerkt. De eerste week was ik voornamelijk veel aan de slag in het kantoor. GL zou twee weken lesgeven op een nieuwe school en ze wilden dat ik voor de vrijwilligers een lessenplan maakte. Voor zowel kindergarten als grade 2, 3, 4 en 5. Een aardige opgave kan ik wel zeggen! Na deze week ben ik voornamelijk buiten aan de slag geweest. Ik heb zeven weken en dus zeven keer de oriëntatie week begeleid! Eerst ter ondersteuning van mijn partners, maar de laatste weken waren mijn partners er vaak niet en was ik dus alleen! Het was echt geweldig!! Ik heb zoveel geweldige mensen in mijn groepen gehad, van superlieve Chinezen tot crazy en grappige Nederlanders, gekke Fransen etc. Het waren super drukke weken (ik werkte minimaal zes dagen per week en zeker niet negen tot vijf). Maar ik ben helemaal verliefd geworden op mijn “baan”.

Totdat ik twee weken terug een grapje maakte over Green Lion Fiji. De week daarna wilde de baas met mij praten: “zo ik hoorde dat je wel naar Fiji wilt om daar te helpen? Dat is prima, maar je moet wel over een week al heen vliegen!”. Wauw! Wat een geweldige kans, natuurlijk heb ik ja gezegd. Dus vorige week was mijn laatste week op Bali (voor nu) en afgelopen donderdag vloog ik naar Fiji! Eerst vloog ik 5,5 uur naar Brisbane. Mijn overstap duurde echter 4 uur en het was zo ontzettend koud op het vliegveld daar (11 graden omygosh). Daarna vloog ik in 3.5 uur naar Fiji. Aangekomen op Fiji werd ik opgehaald door Milli, de lokale bazin. We hebben samen gegeten. Ze is echt super aardig. Ze vloog echter de volgende dag naar huis voor een paar weken (Thailand), i.v.m. haar visum. Dat is ook de reden dat ze mij in Fiji wilden. Daarom zette Milli mij vervolgens op de bus naar Suva (vier uur rijden!). De bus was echt prima, ze hadden zelfs een tv met Pirates of the Carribean haha. Na de lange busrit werd ik om 22u opgehaald door Ween, een Thaise coördinator, en naar het GL centrum gebracht, wat een half uur buiten Suva ligt. Al met al dus een super lange reis. Vervolgens nog lang met haar gekletst en daarna lekker naar bed gegaan, ik was zo moe! Ween en ik delen een kamer. Als je het kantoor binnen stapt kan je vervolgens nog een deur door die direct naar onze kamer leidt. We slapen samen in een stapelbed (ik lekker beneden, super!). Daarnaast hebben we ons eigen keukentje en eigen badkamer. Het ziet er allemaal goed uit.

Hoe is Fiji? Fiji is Camperika: combinatie van Amerika en een Nederlandse camping haha. Overal zie je kleine bungalowtjes of huisjes die eruit zien als sta caravans. De wegen zijn erg breed en de meeste locals ook… De supermarkt is hetzelfde als in Nederland en ze hebben zelfs een Total tankstation! Het doet me echt meer aan thuis denken, het voelt echter niet zo thuis als Bali. Wel hebben ze hier de “boombus”: de lokale bus waarin lekker hard muziek uit de speakers knalt haha. De muziekstijl is wel geweldig! Lekkere zumbamuziek overal! De meiden waren zo verbaast dat ik alle liedjes ook kende haha. Wat dat betreft voel ik me dus wel helemaal thuis!

De mensen zijn hier wel ook echt super aardig!! Op zaterdag ben ik met Mama (de kok: “je verlaat thuis je mama, maar hier heb je een nieuwe!”) en haar gezin meegegaan naar de rugby wedstrijden (Fijian mensen zijn gek op rugby en sport). Mijn eerste rugbywedstrijd, heftige sport hoor! Daarna hebben we lekker bij hun thuis op de grond gegeten en thee gedronken. Vandaag ben ik met een andere coördinator meegegaan naar Suva om nieuwe vrijwilligers op te halen. Dat gaat hier zo anders dan in Bali! Nu is het aantal vrijwilligers hier ook beduidend lager. In Bali stuurden we altijd een taxi naar het vliegveld, die de vrijwilligers naar GL bracht en vervolgens begeleiden wij hen naar hun kamer. Hier moeten we met de bus naar Suva, waar we ze opwachten en vervolgens met de bus mee terug nemen. Maar ja de bus rijdt natuurlijk wel alleen op Fijeense tijden, dus het is maar weer de vraag hoe lang je moet wachten. Taxi’s gebruiken ze hier echter bijna niet. En scooters hebben ze hier dus helemaal niet!! Shocking! Al met al dus rustig aan deze dagen, even wennen en acclimatiseren. Grootste en eigenlijk enige issue waar ik aan moet wennen: het weer!! Omg het is hier echt super koud. De laatste weken had ik het in Bali al koud: jas, sneakers en jeans gekocht. Maar hier is weer de overtreffende trap!! Brrr. Terwijl de vrijwilligers hier rond lopen in broeken en t-shirts, draag ik jeans, dikke sokken, dikke trui en jacket en heb ik het nog steeds koud haha. Het is stiekem ook nog steeds twintig graden op dit moment. Het regent ook zoveel sinds ik aangekomen ben! Bah. Net Nederland. Hopelijk wordt het vanaf morgen weer beter weer. De tijd is trouwens: 19:50, wat betekent dat ik nu 10 uur voor loop op Nederland. Zo gek!

De conclusie: mijn excuses voor mijn slechte manier van schrijven deze keer haha. Mijn Engels wordt steeds normaler, maar mijn Nederlands gaat echt flink achteruit. Ik vind het sowieso een gave ervaring om weer een totaal andere cultuur hier te ontdekken (ze zijn hier voornamelijk Christelijk), ik zit onder goede pannen en ik heb het ook zeker naar mijn zin. Ik mis Bali wel. Ik ben hier echter maar voor negen weken (wat is dat in vergelijking tot je gehele leven) en ga daarna weer lekker terug naar mijn geliefde Bali. Bali houdt wel echt een speciaal plekje in mijn hart! De komende week zal ik de introductieweek volgen (wel als coördinator), zodat ik ook meer leer over de Fijeense cultuur en taal. Ik heb er zin in!

Belangrijke levensles van de afgelopen tijd: in Nederland had ik mijn hele leven al uitgestippeld. Eerst middelbare school, dan direct studeren, masters ook meteen halen en vervolgens op zoek naar een volwassen baan! Hier besef ik me pas hoe ontzettend jong ik eigenlijk nog ben (nog krap twee weken 22) en dat ik mijn leven dus niet al helemaal vol hoef te plannen! Ik heb mijn hele leven nog te gaan en kan ook over vijf jaar nog steeds bij de politie en mijn zumba licentie halen! Om deze reden heb ik dan ook besloten om nu zo lang als het maar kan in Bali en/of Azië te blijven. Op dit moment plan ik om na Fiji even naar huis te gaan en vervolgens voor een langere tijd weg te blijven. Maar goed, wie weet wat er in de tussentijd gebeurd, welke kansen ontstaan en waar ik dan weer beland! Ik zal het jullie laten weten over acht weken!


Liefs Lisa