Het dilemma binnen de eerste lesweek

Goedemorgen allemaal!

Hier een reisverslag over de overige lesdagen van vorige week! Wederom wat verlaat… Ik lijk mij in ieder geval wel aan te passen aan de lokale bevolking hier haha.

DINSDAG 14 APRIL
Vandaag was het lesdag nummer twee! Alissa en ik spraken al op tijd af, om 9 uur, want we wilden de lessen voor de rest van de week alvast voorbereiden. De voorbereiding van de eerste les duurde echter al twee uur! Gelukkig hebben we in het half uur erna twee andere lessen in grote lijnen voorbereid. Toen we om half twee bij de ophaalplaats kwamen (voor de office) was er eerst heel lang geen taxi. Uiteindelijk kwamen we dus pas om half drie aan…
Vandaag hebben we ze eerst persoonsvormen geleerd (I, you, he, she , they). Vervolgens maakten we een volledige zin met een werkwoord erachter (he is walking, eating, drinking). Daarna lieten we ze bedenken wat je allemaal kon drinken (juice, sprite, tea, coffee etc.). We maakten er een spelletje van. We verdeelden de klas in tweeën, waarbij beide groepen in een rij moesten staan. De voorste moest vervolgens de hele zin die wij aanwezen, hardop lezen. Als dit goed ging mochten ze zitten, anders moesten we ze weer achterin de rij staan. De jongens stonden allemaal links in de rij en luisterden heel slecht. Op een gegeven moment hadden we nog vijf minuten en lieten we iedereen de zinnen op het bord opschrijven in hun schrift. Echter, velen deden dit niet. Toen heb ik maar gezegd “wie het helemaal heeft opgeschreven heeft nu pauze”, nou ja ik liet de coördinator dit in het Indonesisch zeggen. En toen ging het snel! Iedereen ging snel (maar wel netjes) alles opschrijven en ze lieten het ook nog netjes aan ons zien.
Tijdens de pauze vroeg ik na een kwartier of de meiden zumba met mij wilden doen. Thuis doe ik veel aan zumba en soms mocht ik ook een les invallen voor de zumbalerares. Ik vond dit zo geweldig dat het mij hartstikke leuk leek om zumba met de kinderen in Indonesië te doen. Ik had de radio dus ook al twee dagen mee, maar vandaag hadden we besloten dat we het na de pauze zouden doen. Ik was wel bang voor de reactie van de jongens (op zich terecht achteraf). Maar goed, ik ging dus de meiden onze warming up leren. Eerst leerde ik ze de bewegingen en daarna gingen we het dansje op muziek doen. En geweldig dat ze het vonden!!! Het was erg leuk. De andere vrijwilligers en kinderen uit andere klassen kwamen ook kijken. Één jongen deed ook met mij mee, hij stond net als ik met ons gezicht naar de kinderen. Dat was zo pittig, hij leek het ook helemaal leuk te vinden. De rest van de jongens waren echter heel erg onrustig…. Ze renden de hele tijd tussen de meiden en mij door, deden super irritant en één jongen scheen zelfs nog een slipper naar mij toe te hebben gegooid….. Dat realiseerde ik me op dat moment echter niet. Ontzettend respectloos. We hebben het dansje geloof ik vier keer gedaan. Daarna maakten we met alle stoelen een kring en gingen we weer een spel doen. Alle kinderen werden onder een kleur verdeeld (zes kleuren). Vervolgens moest iedereen op een stoel zitten en één leerling in het midden van de klas. De leerling in het midden moest vervolgens een kleur noemen en alle leerlingen met die kleur moesten van stoel veranderen, terwijl de leerling in het midden een stoel moest veroveren. Diegene die dan over bleef moest weer in het midden staan. Dit was echter zo chaotisch!! We hadden vandaag namelijk 30 !! kinderen in de klas. Na maximaal vijf minuten stopten we met het spel en zetten we alle tafels en stoelen weer op hun plaats. We werden overigens na de pauze gelukkig wel de gehele tijd geholpen door een coördinator die alles in het Indonesisch uit legde. Vervolgens hebben we weer twee spellen gedaan. Eerst de two fingers game waarbij Alissa met één of twee vingers een woord aan wees op het bord. Bij één vinger moesten de leerlingen het woord hardop zeggen, bij twee vingers mochten de leerlingen niets zeggen. Iedereen moest staan en als ze het goed hadden gedaan mochten ze blijven staan, als het verkeerd ging moesten ze gaan zitten. Ook dit spel vonden ze fantastisch. Vervolgens deden ze het spel de back talk, waarbij de kinderen in twee rijen op de rug van de persoon voor hen een woord schrijven en de allereerste het woord op het bord moest schrijven. Ook dit vonden ze leuk! Vervolgens mochten de kinderen van ons naar huis, want we wisten niets meer voor de laatste vijf minuten.
Na de les vertelde Alissa me echter dat ze geen les meer wilde geven aan deze kinderen. Dit verbaasde me eerst wel. ’s Avonds ben ik nog even naar haar toe gegaan en hebben we uitgebreid gepraat. Ze vertelde me dat ze het idee had dat ze de leerlingen niets kon leren omdat de jongens heel slecht luisterden. Zelfs de coördinator, die gewoon Indonesisch sprak, kon de kinderen niet onder controle houden. Alissa vond dat ze zichzelf dit niet hoefde en wilde aan doen. Ze had dus al sowieso besloten dat ze volgende week een 3th grade klas van een mevrouw over wilde nemen die er volgende week mee stopt. Een klas met slechts zes kinderen, allemaal jongens. Nadat ik met haar in gesprek ben geweest heb ik zelf ook besloten dat ik met haar mee zal gaan naar een andere klas. We zijn een goed team. Zelf zie ik het niet zitten om de klas in mijn eentje les te geven, ook niet met een nieuwe vrijwilliger. Dan maak ik mezelf gek. We gaan morgen in gesprek met de coördinatoren om te overleggen of we naar een andere klas kunnen. Deze week maken we wel af.

WOENSDAG 15 APRIL
Het gaat goed met me! Vanochtend met het office gesproken en we mogen volgende week een andere klas overnemen. Alissa was daarna heel erg negatief over de klas en het scheelde haar niets meer en ze zou gewoon deze twee dagen afmaken en klaar. Voor mij was het wel heel moeilijk om daar niet in mee te gaan…. Alissa was zo verbaasd dat ik nog zo mijn best deed om er een leuke les van te maken, het scheelde haar echt niets meer. Eenmaal in de taxi had ik er ook niet meer zo veel zin in..
Vervolgens de les gedaan… En dat ging ontzettend goed!! Alissa en ik hadden een a4tje gemaakt met de regels waarop we vroegen of ze Engels wilden leren. Ze nee mochten ze direct naar huis. Zo ja moesten ze ons met respect behandelen en de volgende regels volgen:
1. You will be quiet when the teachers raises her hand.
2. If you want to say something, raise your hand.
3. You will stay seated at your desk, unless the teacher tells you to stand.
4. No kicking, pushing org fighting at any time.
5. If you want to go to the toilet, you will raise your hand and ask permission.

We hadden het op het blaadje in het Engels en Indonesisch staan. Wij vertelden het dan in het Engels en de coördinator legde het dan in het Indonesisch uit. Nou die kinderen waren onder de indruk! Ze waren allemaal stil. Niemand ging naar huis, iedereen wilde Engels leren. Vervolgens begonnen we met het herhalen van gisteren. Daarna gingen we nieuwe zinnen doen. Eerst eating, waarbij ze zelf moesten komen met wat ze konden eten. Dat was wel heel leuk. Vervolgens deden we going to. We hadden hier zelf zeven plaatsen bij bedacht en op het bord geschreven. Alle drie de werkwoorden en alle dingen die ze konden eten drinken en naar toe konden. Vervolgens wezen wij het laatste aan en moesten ze zelf bedenken wel werkwoord ertussen moest. Daarna lieten we iedereen alles overschrijven en als ze dat hadden gedaan zouden we buiten een spel doen. Maar toen was het al pauze. Dus uiteindelijk deden we na de pauze een spel. Dat was echt zo leuk! We hadden op zeven blaadjes de plaatsen opgeschreven, vervolgens moesten zeven kinderen met het blaadje in hun handen voor zich ergens in een hele wijde kring staan. De rest van de kinderen stonden in het midden. Dan zei Alissa "Simon says go to Ubud" dan moest iedereen naar de persoon met het blaadje ubud rennen. Als Alissa vervolgens riep "go to..." mochten ze niet rennen. Ze vonden het geweldig. Totdat een meisje een bal op haar hoofd kreeg en hard moest huilen. Daarna gingen we binnen lichaamsdelen doen. Die had Alissa op het bord getekend. Maar de kinderen bleken ze al aardig te kennen. Toen een spelletje om te oefenen (twee teams, twee kinderen vooraan, Alissa riep een lichaamsdeel en die moesten ze bij zichzelf aanwijzen). Vonden ze ook heel leuk! Daarna gingen we nog head, shoulders, knees en toes zingen haha. Zo grappig!! En na de les gingen we buiten nog het lijnenspel doen. Vonden ze ook leuk en als laatste nog even vrij spelen buiten.
Al met al vandaag dus een hele goede positieve ervaring gehad. Iedereen luisterde zo goed!! Zelfs de jongens. We hadden iedereen ook van plek gewisseld. Een rij jongens, een rij meisjes. Dus er zaten geen jongens naast elkaar, dat werkte echt super.
Nu heeft Alissa dus echt een dilemma of ze van klas wil ruilen, dus we slapen er een nachtje over en dan bespreken we het morgen. Verder ga ik morgenochtend lekker naar het zwembad!!

DONDERDAG 16 APRIL
Vandaag was de laatste lesdag voor deze week. Morgen heb ik namelijk vrij genomen om een weekend naar de Gili eilanden te gaan. De les hadden we al voorbereid, dus in de ochtend ben ik lekker met de meiden naar het grote zwembad in de buurt gegaan. Dat is echt een paradijselijk zwembad!! Ontzettend mooi en luxe, midden in de natuur. Het was heerlijk ontspannend. Rond het middaguur teruggegaan om even te eten en vervolgens naar onze school te rijden. We hadden eigenlijk niet zo veel voorbereid voor deze les, omdat we dachten dat het misschien onze laatste les zou zijn. Uiteindelijk hebben we veel spelletjes gedaan. We hebben de bodyparts herhaald, we hebben ze “if you’re happy and you know it..” en de “hokey pokey” geleerd, het lijnspel en bingo gedaan. Bingo wilden ze al de hele week doen. De winnaar mocht de hele tijd een dropje uit mijn zak proeven, vies dat ze het vonden!!! Erg grappig.
Voor de les had ik Alissa al verteld dat ik zelf toch wel deze klas les wil blijven geven. Met de een duidelijke structuur en harde regels is de klas hartstikke leuk! Wat zij zelf besloot maakte mij niet zoveel uit, dat moest haar eigen keuze zijn. Uiteindelijk vertelde ze mij na de les dat ze deze klas ook wilt houden. We gaan de uitdaging dus toch wel aan!

Ten slotte nog even een klein stukje over de avond. ’S Avonds zijn Sophie en ik naar een tempel in de buurt gegaan. Hier hielden ze een ceremonie die slechts twee keer in het jaar voorkomt. Ik kon zo snel helaas nog niet vinden welke ceremonie, maar ik zal het nog wel even opzoeken. Met sarong om en de armen bedekt betraden we de tempel. Binnen de tempel is het zo ontzettend mooi!! Heel veel goud glinsterende muren. De vrouwen allemaal prachtig aangekleed en met schalen met fruit op hun hoofd. Erg knap! Vervolgens bleek de ceremonie bijna af te zijn gelopen, maar gelukkig konden we nog wel de Balineze vrouwen zien die met een mooie dans de ceremonie afsloten. Het is moeilijk te beschrijven, maar het was erg indrukwekkend!

Als laatste wil ik nog even iedereen bedanken voor het volgen van mijn reis! Ik heb het heerlijk hier!! Vanavond plaats ik even een blog over het afgelopen weekend. Het is nu namelijk tijd om de volgende les voor te bereiden!

Liefs, Lisa